Posted in Անանուն բաժին

Ճամպորդություն Արատես

Մենք այսօր ամսի 12֊ին գնացինք Արատես։ Այնտեղ պետք է իրականացնեինք Տերընդեզի տոնը։ Գնալուց առաջ ուսումնասիրել էինք նյութեր, որտեղ պատմում էին, թե ինչպես էին նշել հին ժամանակներում Տերընդեզը։ Մեզ շատ դուր եկավ Սյունիքի մարզի Տերընդեզը։ Մենք Տերընդեզի օրը գնացինք եկեղեցի,ժամերգություն իրականացրեցինք, նաև մեզ հետ մոմեր ունեինք։ Եկեղեցում վառեցինք մեզ հետ բերած մոմերը և մի կերպ կսրողացանք հասցնել վեևի տնակ։ ԵՎ հետո այդ մոմի կրակով վառեցինք մեր խարույկը։ Հին ժամանակներում մի շարք գուշակություներ էին անում այդ խարույկի ծխի օգնությամբ ․․․․․․ և այլն։ Այնտեղ ունեինք փոքրիկ մառան։ Այդ մառանում մենք պահում էինք մեր խնձորները, մուրաբաները, կամպոտները։
Մենք մեր իրերը դասավորեցինք և գնացինք գետակի մոտ։ Ես, մեր դասարանի Սամվելը․ մեր նորեկ Լյուսին, ընկեր Նառան և ընկեր Աննան քնում էինք վերևի տնակում։ Արատեսում ես ծանոթացա Լուսի հետ, մենք շատ մոտիկացանք և մենք այնքան մոտիկածանք միմիանցհետ ոնցվոր իրար արդեն մ քանի տարի ճանադում ենք։ Իրար Ես Արատեսում լինում էի երրորդ անգամ, կայն լիքը վերանորոգված վայրեր։
Իրականացրեցինք խոհանոցային նախագիծ ՝ պատրաստեցինք գաթայի խմոր և խորիզ, թոնիրը վառեցինք ու թխեցինք ամենասիրուն թոնրի գաթաները։ Իսկ հետո երեկոյան մենք շատ հավես պարում էինք մեր արվեստագետ դասավանդողների հետ․ շատ հավես էր անցնում։ Այդ ընթացքում եղավ երկրաշարժ, հեռախոսակապը ծանրաբեռնված էր և չէինք կարողանում կապնվել։ Բոլորի հետ խոսեցիք, հետո հանգստացանք։ Երբ կրակը վառեցինք կրակի շուրջ երգեցինք ու պարեցինք ։ Հաց կերանք եւ ելի էրեկոյան հավես պարեցինք։ Մեկնելիս մենք ավտոբուսի մեջ ծանոթացել էինք Անաստասիայի ու նորեկների հետ մենք համարյա թե ամբողջ օրը միասին էինք ու իրենց հետ մեր ժամանակը շատ շատ հավես էր անցնում։ Վերդառնալիս շատ տխուր էինք, բայց նորից ենք գալու։

Հեղինակ՝

Թողնել մեկնաբանություն